Hoe leuk is dat nou écht? Dat kunnen varen van je woonschip. Is het echt wel leuk genoeg om daar zoveel moeite voor te gaan doen? (Zie ook Varen deel 1.)
Dat leek mij een belangrijke vraag om beantwoord te krijgen. Daarom een tijdje terug aan een buurtbewoner met varend "groot schip" gevraagd of ik niet een keer mee mocht. En natuurlijk mocht dat. Dinsdag 30 april was de dag waarop het ging gebeuren: van Gorinchem naar Vianen varen over het Merwerdekanaal. De mooiste dag, qua weer, van de laatste weken, dus helemaal top.
Het begon met wat opstartproblemen: staraccu's bleken leeg en, naar later bleek, kapot gegaan. De schipper was en is echter niet voor "1 gat te vangen" en loste dit op door de boordaccu's in te zetten voor het starten van de dieselmotor. Met 2 extra accuklem kabels werd dit opgelost.
Uurtje later dan gepland konnen de trossen los. Da's toch niet niks, om zo vanuit het centrum, achteruit manouvrerend en kerend op een smal stuk. Maar schipper Cor had en heeft ervaring en die heb je dan ook écht wel nodig ...
Gorinchem uitvarend werd mij het stuurwiel in handen gegeven en pas op plaats van bestemming, Vianen, 2,5 uur later, gaf ik deze weer terug. Oftewel het hele stuk zelf gevaren en vooral ervaren hoe dit is. Heel erg tof dus, "Kei leuk" : zouden ze in Brabant zeggen. Dus dat smaakt naar meer.
Minstens net zo belangrijk echter was het besef dat er veel komt kijken bij een eigen varend groot schip, niet te onderschatten. Er is veel te weten en te leren en daar moet de tijd voor genomen worden. En dat leidde bij mij tot het inzicht dat ik even een pas op de plaats wil maken met het vaarbaar maken van mijn schip. Eerst maar eens zorgen dat het een fijn woonschip wordt, rekening houdend met varen. En daarna pas het varend maken zelf. In de tussentijd ervaring op doen met alles wat hoort bij het varen. Dus wel wat uitstel, maar zeker geen afstel.
Reactie plaatsen
Reacties