"Wie heeft er zin om, samen met mij, film te kijken op mijn boot?"
Dat was zo'n beetje de strekking van mijn uitnodiging naar leden van het theaterkoor waar ik deel van uit maak : theaterkoor "vinger in je oor", voor de kenners afgekort als "vijo".
Het was wel een specifieke film : de film "As it is in heaven", een film uit 2004, waarin een koor uit een Zweeds dorpje, een belangrijke rol speelt. Bij de meeste genodigden een bekende film; bovendien is de titelsong van deze film onderdeel van onze voorstelling dit seizoen.
Mijn uitinodiging was niet aan dovemansoren gericht. Daar waar ik rekende op zo'n "man of 10", regende het al snel aanmeldingen.
Dus toch maar even kijken hoeveel mensen ik eigenljik wel kwijt kan op mijn schip. Op zo'n manier dat ook iedereen nog een zitplaats heeft.
25 personen max. was mijn inschatting en dan had ik mijn huiskamer al aardig verbouwd. 9 uur na mijn uitnodiging was dit aantal bereikt en ging de rest op een "wachtlijst". Wow ...
Donderdag de 22e was het zover. Een (verbouwde) huiskamer vol met blije, enthousiaste, creatieve en van de film genietende mensen. Én mensen die nieuwsgierig waren naar mijn nieuwe drijvende onderkomen. Een topavond was het en het voelde gelijk als een soort van "boot-warming".
"Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt", ging door mijn hoofd. Het bekende citaat van John Lennon, wat ik voor het eerst hoorde in het liedje van Acda en de Munnik "Laat me slapen".
Ik ben de laatste maanden druk met de verbouwplannen van mijn boot: hoe verbouw ik het zo dat ik er maximaal van kan genieten?
Ondertussen gebeuren er dus gewoon geweldige dingen op mijn schip, nu al dus, zonder dat ik iets veranderd heb.
"Vitamine vijo" noem ik dat, zoals ik al vaker met deze groep mensen meegemaakt heb. Een heerlijke energie boost, die maakt dat ik weer maximaal gemotiveerd ben om mijn verbouw- en vaarplannen door te zetten en verder vorm te geven.
Reactie plaatsen
Reacties