Het is waarschijnlijk een "open deur", maar vandaag werd me weer eens super helder hoe dat nou bij de mens werkt als het om leren van iets nieuws gaat. Wat was het geval?
Gisteren, woensdagavond, een dag voordat ik een grote groep mensen op bezoek zou krijgen op mijn schip, riep mijn dochter uit de keuken: "Hé pap, de kookplaat doet het niet". Een "klein dingetje", dacht ik, kwestie van op de juiste manier op het juiste knopje drukken. Maar nee, dat was het toch niet, hmmm. Meterkast nagekeken. Bleek inderdaad 1 stop kapot: ik heb nog het ouderwetse systeem met stoppen die "doorbranden" als er te veel stroom gevraagd wordt. Dus nieuwe stop erin gedaan, brandt direct weer door. Stekker van de kookplaat eruit gehaald, nieuwe stop erin, brandt niet door.
Dus iets met kortsluiting in de kookplaat.
Wat te doen? Nieuwe kookplaat kopen of eerst zelf een stapje verder kijken? Dat laatste natuurlijk ...
Dus, kookplaat eruit gehaald, stekker aansluiting open geschroefd en wel duidelijk wat de oorzaak is: isolatie van verschillende draden gesmolten, waardoor kortsluiting ontstaan. Niet voor niets dus zo'n stoppenkast: voorkomt erger.
Dus oorzaak is duidelijk? Of toch niet? Waarom is de isolatie gesmolten? Hoe zit dat eigenlijk met het elektrisch aansluiten van een kookplaat? Is dat überhaupt wel goed gedaan, kan en mag dat wel zoals het is uitgevoerd? Daar was toch iets mee? Iets met de noodzaak van krachtstroom. Niet voor niets dat het een bijzondere stekker aansluiting heeft. Maar hoe zit dat dan bij mijn kookplaat? Blijkt op 5 verschillende manieren aan te sluiten. Iets met 1 fase, 2 fasen, 3 fasen en "Perilex stekker", "kookgroep in meterkast". Ik heb en had op dit vlak wel "de klok horen luiden", maar hoe het precies zit weet ik ook niet.
Nog steeds 2 wegen te bewandelen: een electriciën erbij roepen die het oplost (woensdagavond niet beschikbaar natuurlijk) of "zelf doen". Maar "zelf doen" betekent wel écht snappen hoe het in elkaar zit, want met electriciteit en aansluitingen "valt niet te spotten". Dat gaat over veiligheid van mezelf en de mensen die ik ontvang op mijn schip.
Ik ben gegaan voor "eerst maar eens zelf doen" en dus vooral "zelf snappen". Een halve dag intensief bezig geweest (voordeel van tijd beschikbaar hebben) met vanalles opzoeken op internet, electro fora, youtube filmpjes met voorlichting, adviezen van deskundigen, doormeten van meterkast, draden en kleurcodes, aansluitschema's etc. Oftewel maximaal gemotiveerd om te snappen hoe dit "stukje wereld" in elkaar zit, zodat ik iets veilig en goed op kan lossen.
En dat lukt: na een halve dag is er 100% helderheid: weet ik inmiddels dat de originele aansluitingwijze ok is, hoe dat zit met 1,2,3 fasen, kookgroep én wat er maximaal beschikbaar is aan stroom voor mijn schip. Dat laastste is ook essentieel als ik ga verbouwen en iets met zonnepanelen, warmtepompen e.d. wil gaan doen.
Oftewel dit probleem heeft ervoor gezorgd dat ik in korte tijd geleerd heb hoe dat zit met aansluitingen van elektrische apparateren met grote vermogens (zoals kookplaten, ovens e.d.)
En ... de oplossing is simpel: nieuwe kabel + stekker bij de Gamma gehaald en alles correct aangesloten én doorgemeten. Klaar.
Mijn inzichten:
- Om iets te leren moet je gemotiveerd zijn
- Om gemotiveerd te zijn, moet de benodigde inspanning iets opleveren
- Dat "iets opleveren" kan zijn een (nijpend) probleem oplossen, erger voorkomen of plezier in het leven vergroten
Simpel verhaal en open deur, maar zo waar, ervaar ik weer eens. Dus als "we" iets willen leren moet er een probleem zijn of iets zijn dat wat ons leven kan verrijken. Anders wordt het niks met dat leren en groeien.
Harstikke leuk dus zo'n boot waar af-en-toe wat mee is :)
Reactie plaatsen
Reacties