Het dak eraf

Maandag j.l. was het dan zover : het dak ging eraf, letterlijk. Een mooi moment om verschillende redenen.
Het betekende op de 1e plaats dat het schoonmaken en conserveren van "het vlak" (de bodem dus) gereed was. En dat was me nogal een klus. Gelukkig kwam er de laatste dagen extra hulp, via de werf. Van 2 mannen met ervaring én die van aanpakken weten. Zij namen het resterende deel voor hun rekening en zorgden ervoor dat het allemaal goed kwam. Samen met de werfbaas natuurlijk.

Dit betekende ook dat het inhijsen van de 12 betonplaten, 14 ton aan gewicht, uitgevoerd kon gaan worden. Van zo'n 66 ton ging de Spera in Deo naar 80 ton aan gewicht.  En zouden mijn berekeningen kloppen? (zie ook "Licht" ). Ik zou zeggen: "jazeker!". De voorkant (boeg) zo'n 20 cm lager, zoals voorspeld, echter de achterkant (achtersteven) bleek zo'n 5 cm omhoog te komen, ehh, tsja, dat was dan niet helemaal voorspeld ... Maar dat "breien we wel weer recht" als we het achterste deel gaan verbouwen.

Minstens net zo belangrijk: wat een lekker steving vloertje heb ik inmiddels: niet gedacht dat ik hier zo blij mee en trots op kon zijn. 

"Het dak eraf" betekende ook het begin van een nieuw dak. Eindelijk de oude dakluiken en het totaal versleten dekzeil eraf. Om aan het einde van de dag toch weer een "tentzeiltje" te spannen tegen het inregenen. Houden we toch dat camping gevoel nog even vast. Ondertussen alweer dagen van heerlijk droog weer, dus ook dat zit even lekker mee.

Inmiddels liggen de eerste nieuwe dakspanten erop en zijn 4 van de 10 RVS raam frames er ingelast. En dat laatste is nog een kunst op zich, het "pas maken" van een perfect RVS raam frame in een "scheve boot". Maar daar hebben we de vakmensen van de werf voor natuurlijk ...

Ondertussen is er ook weer "jonge mensen kracht" terug van vakantie.  Zoonlief en vriendin (mét bootonderhoud ervaring!) staan te trappelen om hun tijd en energie te steken in het conserveren en verfraaien (bikken, ontroesten, schilderen) van de Spera in Deo.